Op het Amerikaanse Mustang forum kom ik regelmatig Laurie tegen die haar 1968 Fastback aan het prepareren is voor de 40th Anniversary in Nashville. Zij is natuurlijk zeker niet de enige Amerikaan(se) die daar mee bezig is, maar gaandeweg bleek haar verhaal steeds boeiender te zijn.
Haar vader werkte in de jaren 60 bij Ford in Detroit. Een paar maanden voor haar 16e verjaardag kocht hij voor haar, via het personeelsplan, een nieuwe 1968 Coupé in de kleur Sunlit Gold (door de zon verlicht goud, wat een mooie naam toch voor een kleur). Deze Mustang heeft Laurie nog steeds. Na zo’n 100.000 mijl en ruim 30 jaar besloot Laurie deze Mustang in concoursstaat te restaureren, hetgeen inmiddels afgerond is. Hij gaat in een gesloten aanhanger naar shows! Laurie zelf is inmiddels Certified Judge voor de Mustang Club of America voor de jaren 1967/68.
In 1998 kwam er een tweede Mustang bij. Ook een 1968, maar dit keer een Fastback. Het betrof een half uitgebrand exemplaar die daardoor vanaf de grond opnieuw moest worden opgebouwd. Laurie besloot er een Restomod naar eigen smaak van te maken. Trouwe lezers weten inmiddels wel dat ik daar eigenlijk niet zo’n liefhebber van ben, maar in dit geval wordt het zo uitzonderlijk fraai gedaan dat je het wel mooi moet vinden! Omdat vanaf het begin duidelijk was dat de staat van deze Mustang problemen zou geven gaf Laurie hem de naam “Trouble".
De lijst met aanpassingen aan Trouble is ongekend lang, maar een paar uitspringers zijn de 390 4V motor, een volledig draadloos motorcompartiment, Shelby achterlichten en de gouden Hertz/Shelby strepen (*). Voor de volledige lijst heb ik Laurie’s webpage verderop vermeld. Een paar fotootjes laten de voortgang zien; vooral het aanbrengen van de gouden strepen valt op.
Laurie werkt eigenlijk al jaren naar de viering in Nashville toe. En waar dat aanvankelijk ver weg leek en makkelijk gehaald zou worden, begint nu de tijd te dringen. Laurie schrijft een paar weken geleden:
With about 100 days before we leave for Nashville, I'm getting concerned that Trouble is going to be ready to drive cross-country. The obvious concern is safety as I don't really want to finish the car on April 10th and head off on a 4,500-mile round-trip on April 11th.
I want to drive the car, but reality is starting to rear its ugly head. So, the question is this, would you think less of me if I ended up trailering Trouble to Nashville?
We still need to do some mechanical stuff, like put the power steering in and hook up the shifter mechanism to the tranny, finish the wiring, put the interior in, etc. It's hard to see the car so close to being done yet not be done. I've been thinking and planning on driving this car to the 40th show for the last four years so, obviously, I want to drive the car. We will have a trailer with us and could swap cars out, but that's only on the trip there. Coming back, Chuck, his wife, and I will be going our own way as our friends split off to other places. Of course, by then, Trouble will have had his shakedown cruise (not literally, I hope).
I guess I'm looking at some long hours over the next three months, but one way or the other, Trouble will drive into the show. Whether it's from Tucson or the Opryland Hotel, I don't know. Place your bets!
Het wordt dus een drukke en spannende tijd, daar in Tucson, Arizona. Laurie zal ons zeker op de hoogte houden en één ding is zeker: Trouble zal in Nashville zijn! Ik heb Laurie natuurlijk gevraagd of ik haar verhaal hier mocht vertellen en haar foto’s kon gebruiken. Ze vond het zelfs leuk en vroeg mij ook of er Nederlanders naar Nashville zouden komen. Ik heb verteld dat er zeker enkelen zullen zijn. Dus Mark: als jij in april daar in Nashville Laurie tegenkomt, doe haar vooral de groeten van het Dutch Mustangs and Fords Forum. En maak een foto van Trouble!
Marc
http://www.tucsonpony.com
(*) Hertz Shelby’s: voor een volgend verhaal...
