Hier het verslag van de Vroemdag 2010...
Piep piep piep piep... nee, niet Tweety, maar mijn wekker die afloopt om 04.45 !
Als een echte acrobaat spring ik uit mijn bed (neem dat wel niet letterlijk

)
Na de was en de plas, stevig ontbijt en het bakje troost, de buienradar opgestart en ja hoor... daar kwamen ze af de regenbuien vanaf het westen.
Dus om 6 uur Tweety wakker gemaakt, en in galop de autoweg op, richting Zolder, en dit zonder files (langs mijn kant, want richting Antwerpen stond alles weeral stil).
De regenbuien mooi voorgebleven, en geen drupje gehad tot in Zolder.
Daar aangekomen om 07.10 uur, nog stikdonker, en ik was ook de eerste ...
Nadat ik maar juist was aangekomen was er een stortbui, die een half uur duurde...
Om 8 uur kwam Adelbert (Mustanggarage) er aan, die de transponders en inschrijvingsformulieren bij had, die hij in onze plaats al was gaan halen in het secretariaat.
Transponder: voor wie niet weet wat dat is... dat is een klein "doosje", dat je in de auto (achter het raam) moet bevestigen. Dat zend een signaal uit, zodat elke keer je voorbij de finishlijn komt, de tijden worden opgenomen, en weten ze dus wanneer en hoeveel je gereden hebt. Tot daar de transponder.
Vermits er meer inschrijvingen waren dan plaatsen/transponders (elke auto heeft er een), waren er sommige "gedeeld" door twee wagens. Normaal zijn er op een vroemdag vier sessies: de eerste (rode) was van 10 tot 11 (om het gemakkelijk te maken zijn de tijden afgerond), dan de groene van 11 tot 12.
Van 12 tot 13 uur is er stilte (en dan eten de mensen !), en dan de derde sessie van 13 tot 14u, en de laatste (weer groene) van 14 tot 15 uur. Daarna is er vrij rijden (zonder kinderen maar met helm !).
Dus als er twee wagens waren en maar een transponder, was de afspraak dat de eerste wagen de eerste "sessie" zou rijden, dan geeft hij de transponder door aan de tweede wagen, die de tweede sessie rijd. Na de middag hetzelfde, eerst de ene en dan de andere wagen.
Mijn transponder was gedeeld met een "Porsche" rijder. Die had de eerste sessie, en zou dan bij het terug in de pits rijden de transponder aan mij geven, zodat ik de tweede sessie kon rijden, maar.... de vriendelijke meneer van de Posrche is dat "vergeten", en ik heb vruchteloos staan wachten aan mijn auto... maar geen transponder... dus niet rijden !
Tijdens het vertrek van de tweede sessie, kwam hij voorbij (het was dus weer zijn beurt) en de afspraak was dat ik aan de auto zou wachten, zodat hij de transponder kon overhandigen, en dan gaan parkeren...
Na een half uur stond ik nog te wachten (bedankt Wilfried, Mustangrijder, voor de company en de troostende woorden...

, en dan zijn we op zoek gegaan naar de Porsche... en gevonden... met de transponder tegen de ruit gekleefd... maar geen rijder....
Eindelijk kwam hij aangewandeld, en ach ja... hij moest mij de transponder geven,... sorry he'... "maar ik was iets gaan drinken met de andere Porsche rijders"...
Intussen was de sessie (de laatste) al bijna gedaan (nog 10 minuten), zodat ik die ook niet heb kunnen rijden.
Ik ben dus naar Zolder gereden... voor niets... bedankt Porscherijder !
Verschillende kinderen hadden al hun voorkeur geuit om met mij mee te rijden, maar het was een ontgoocheling (voor mij ook) dat Tweety niet op de baan kon...
Maar tussen de sessies wel wat leuke babbels gehad met Mustangvrienden, en wat mooie fotos gemaakt.
Maar door het natte wegdek, waren er wel enkele schuivers, waardoor een Porsche (nee, een andere ;-( ) in het decor is beland. Veel schade aan de wagen en enkele schrammen voor rijder en passagier.
Nog enkele pirouettes en schuivers met minder erg... tot... Rinus de pirouette van zijn leven maakte, en een ferme duik in de grintbak maakte ! Gelukkig geen gekwetsten, alleen de Mustang... vol met kiezelsteentjes, tot tussen de banden !!! Tussen velg en band zaten tientallen steentjes, dus dat zal Rinus wel vertellen hoe hij dat opgelost heeft.
Spijtig einde voor hem, alhoewel hij er zijn goed humeur niet bij verloor !
Ondanks de ellende (en schade) kon er nog een lach en een grap af.
Om 16.45 ben ik dan maar huiswaarts gekeerd, en weer zonder file, en droog, thuisgeraakt.
Tweety zit terug in zijn hokje, en ik ga nu een lekker relax badje nemen...
Op naar de Vroemdag... 2011 !!!!